Gebruik maken van wetenschap om genetisch te groeien
Het proces van genetische vooruitgang begint met exacte metingen van verschillen in prestaties tussen individuele dieren. Hoe meer waardevolle data, hoe beter. Met het gebruik van slimme algoritmes kunnen we de beste keuzes maken in selectie en dekkingen.
Ons fokprogramma is gebaseerd op uitgebreide data verzameling. We meten de prestaties van ieder individueel varken op onze fokbedrijven wereldwijd. Er wordt gebruik gemaakt van zowel genetische en fenotypische informatie van deze dieren. We verzamelen data van onze zeugenbedrijven, biggen en vleesvarkens bedrijven en ook slachterijen. De data die afkomstig zijn van deze bedrijven worden aangevuld met aanzienlijke hoeveelheden commerciële data van klanten wereldwijd. Het inbrengen van deze gegevens zorgt ervoor dat we de beste genen selecteren voor de verschillende omstandigheden waarin de nakomelingen terecht komen. Tenslotte, blijven we onze genetische populatie uitbreiden, om nog beter te kunnen selecteren. Onze kernpopulatie hebben we in de afgelopen 5 jaar weten te verdubbelen.
Op dit moment werken we in ons fokprogramma met onderstaande aantallen:
- 19.5 miljoen dieren gekeurd
- 0.5 miljard dier-fokwaarde combinatie
- 400,000 dieren waarvan genotype bekend is
Nieuwe genetica technieken worden toegepast bij deze data, waarmee we als PIC steeds preciezer en sneller kunnen selecteren op onze fokdoelen. In 2012, hebben we het “Relationship-Based Genomic selection” ( RGBS ) in ons fokprogramma geïmplementeerd. RBGS heeft de traditionele stamgegevens tussen dieren vervangen. Met deze techniek weten we wat werkelijk de verwantschap is. Hierdoor hebben we grote stappen kunnen maken. We hebben sindsdien op alle fokdoelen 35% genetische vooruitgang kunnen boeken. Dit betekend economisch een opbrengstverhoging van 3 tot 4 euro per varken per jaar.
De volgende stap in vernieuwing is “genome sequencing”. In november 2015, is een samenwerking met het Roslin Instituut in Edinburgh aangegaan het DNA van PIC lijnen in beeld te gaan brengen. Een DNA streng van een varken bevat ruwweg 3 miljard posities ( nucleotiden ). Met onze huidige technieken kunnen we 50,000 locaties vangen. Als we in staat zijn het volledige DNA uit te lezen, dan kunnen we nog grotere stappen maken. Op dit moment hebben we deze informatie van 8000 kerndieren, wat ons weer verder zal helpen nog beter te selecteren.